dinsdag 9 november 2010
De 9 chakra's van de Munay Ki (deel 5) - Hartchakra
DE VIERDE CHAKRA
Element: lucht
Kleur: groen
Lichamelijke aspecten: vaatstelsel, longen, borsten, hart, astma, immuun deficiënties
Instinct: liefde
Psychische aspecten: liefde, hoop, overgave aan elkaar, mededogen,
intimiteit
Klier: thymus
Kiemen: onzelfzuchtige liefde, vergeving
Negatieve uitingen: opgeblazen ego, wrok, egoïsme, verdriet, eenzaamheid,
verlatenheid, verraad
De hartchakra bevindt zich ter hoogte van het hart midden op de borst, niet op het hart zelf. Deze chakra vormt de spil van het chakrasysteem. Zoals de buik het centrum van de zwaartekracht van het fysieke lichaam is, bevindt het hart zich in het centrum van het lichtlichaam. De thymusklier wordt geregeld door de hartchakra. De thymus is verantwoordelijk voor door cellen overgebrachte immuniteit. Het is een van de belangrijkste elementen in de immuunreactie, cruciaal voor de ontwikkeling van B- en T-lymfocyten, de vernietigers van geïnfecteerde of kwaadaardige cellen. Mensen met een verzwakt immuunsysteem reageren voortreffelijk wanneer de hartchakra door het verlichtingsproces is gereinigd. De Sanskrietbenaming voor de hartchakra is anahata, wat 'ongebonden' betekent. Het vetwijst naar hoe we ons bevrijden van de materiële maatstaven van succes. Geld, auto's, roem en fortuin zijn niet langer de maatstaven van wat we hebben bereikt. Vrijheid, vreugde en een blijvende vrede worden de kenmerken van iemand die in zijn hartcentrum verblijft. Chronologisch wordt de hartchakra geassocieerd met de leeftijd van eenentwintig tot achtentwintig. Het is het centrum van waaruit we ons gezin vormen en de liefde ontdekken met onze zielenpartners en onze kinderen. Door middel van het hartcentrum delen en ervaren we liefde.
Dit is de meest verkeerd begrepen chakra van het lichaam, omdat de vorm van liefde van de hartchakra noch de genegenheid is die we voor elkaar koesteren, noch de romantische liefde waar we 'halsoverkop' in terechtkomen. De hartchakra gedijt bij de liefde voor de schepping, dezelfde liefde die de bloemen voelen voor de regen, of die de jaguar voelt voor de antilope die zijn maaltijd zal vormen. Deze vorm van liefde is niet objectgericht en is evenmin afhankelijk van een ander om te kunnen bestaan. Ze is niet sentimenteel. Ze is onpersoonlijk. Christelijke theologen noemen het agape. De Inca's noemen het munay. Dit soort liefde is geen middel tot een doel. Ze leidt niet tot een huwelijk of tot relaties. Ze is doel op zich.
Om onzelfzuchtige liefde te ervaren moeten we sterven ten opzichte van wie we in het verleden waren. Daarom hebben sjamanen gecompliceerde praktijken ontwikkeld voor het ervaren van de dood van het ego en van eigenwaan. Maar we hoeven niet de ingewikkelde doodsriten van de sjamanen uit de wildernis door te maken om de liefde van de hartchakra te ervaren. We hoeven ons alleen maar over te geven aan liefde - door liefde te vertalen van een gevoel in een ritueel en een meditatie. We moeten stoppen met verliefd worden en de liefde zélf worden. Wanneer je je hart voelt kloppen, herinner jezelf er dan aan dat het de liefde is die klopt. Een van de negatieve uitingen van deze chakra is het smoorverliefd raken op het zelf. We kennen allemaal wel mensen die beweren te weten dat 'liefde het antwoord is', die alle clichés over liefde in de rondte strooien. Deze mensen zijn meer geïnteresseerd in het vertoon van hun 'verlichting' dan in het toepassen van liefdadigheid of onzelfzuchtige liefde.
Een andere negatieve uiting van ons liefdesinstinct is het onvermogen mededogen met onszelf te hebben. Wanneer we niet van onszelf houden, kunnen we verzanden in zelfkritiek en schaamte. Een verzwakte hartchakra leidt ertoe dat we ons niet kunnen overgeven aan een intieme relatie. Deze mensen zullen vluchten op het moment dat ze zich kwetsbaar voelen, en gebruiken vaak hun werkzaamheden of andere uitvluchten om uit de buurt van hun geliefden te blijven. Een evenwichtige hartchakra stelt ons in staat ons over te geven aan intimiteit in de liefde. Hij integreert de mannelijke en vrouwelijke principes in ons en we zoeken niet langer onze 'ontbrekende helft' buiten onszelf. Zacht en hard, ontvankelijkheid en creativiteit houden op tegenstellingen te zijn wanneer deze principes worden verenigd in een verfijnde harmonie. Het hartcentrum stelt ons in staat weer een onschuld in het leven te roepen die ons speels en geïnspireerd maakt. We weten wie we zijn en we aanvaarden onszelf, waardoor we vreugde en vrede ervaren.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten